Column

Bij gebrek aan rijke Russen en Arabieren wordt ons voetbal al een tijdje gekaapt door vreemde vogels met indrukwekkende PowerPointpresentaties maar beperkte financiële middelen. Vrij nieuw is de intrede van bouwheren en projectontwikkelaars. Zij zijn meer geïnteresseerd in stenen dan in spelers of supporters. Frank Van Laeken werpt hen de eerste steen.

Nafi Thiam. Natuurlijk. David Goffin, ook begrijpelijk. Het Davis Cupteam 'Ploeg van het Jaar', zeer zeker. Roger Lespagnard coach van het jaar, bien sûr. En toch... Er waren ook andere winnaars denkbaar, merkte Frank Van Laeken aan zijn eigen voorkeurlijstjes. De sporttrofeeën mogen op de schouw, op naar het sportjaar 2018.

Wintertijd, virustijd. Een verkoudheid dreigt je goede voornemens te dwarsbomen. Pak je jezelf bij de arm om tegen beter weten in je vooropgesteld trainingsschema af te haspelen of kruip je beter onder een dekentje? Sportarts Peter Claeys geeft je raad.

Voetbaltrainers zijn passanten. Als ze geen resultaten behalen, krijgen ze een ezelsstamp. Als ze wel resultaten behalen, is het wachten op een mindere reeks: dan volgt alsnog die ezelsstamp. Wie dacht dat Hein Vanhaezebrouck tot zijn laatste snik Buffalo zou blijven, komt bedrogen uit. Hij is de beste trainer van België, oordeelt Frank Van Laeken, die nochtans twijfelt aan diens nieuwe avontuur.